Mijn naam is
Jeanne van Groesen

Zo’n 25 jaar geleden kreeg ik het gevoel dat ik meer wilde in mijn leven.
Meer wilde betekenen voor mezelf en voor anderen.
Ik kwam toen in aanraking met Egyptian healing.
Dat heeft voor mij de weg vrijgemaakt naar groeien in bewustzijn.
Daarna heb ik deze vorm van energiewerk aangevuld met o.a. cursussen en opleidingen:
Bach bloesems, Autosofie, Bewegingsoefeningen, Touch for health, Reiki, Nieuwetijdstherapie, Boventoonzang, Yoga, Quantum Touch, Touch of Matrix, Buteyko ademmethode ( http://buteyko-instituut.nl/ ) , Stoelyoga ( https://www.stoelyoga-nederland.nl/ ) en Klankhealing ( www.happynings.nl ).
Door deze cursussen en opleidingen ben ik sterk gegroeid en ben ik veel bewuster gaan leven.
Later ben ik me steeds meer gaan richten op Bewust bewegen, Yoga en klank.

Nu doe ik weer een stapje terug, en richt me vooral op klanksessies.

Na de lessen worden verschillende klankinstrumenten gebruikt om tot een
nóg diepere ontspanning te komen.
Deze klanken kunnen echter ook individueel gebruikt worden.
Wil je een keer een heerlijke klankmassage ondergaan, maak gerust een afspraak.
Ook worden er regelmatig klankconcerten gegeven. Zeer ontspannend!

 

In dit gedicht laat ik zien wat deze grote ommekeer in mijn leven
met me heeft gedaan:

 

De grote verandering.

 

Het was een dag in november.

Een gewone zondag, zoals elke andere,

maar wel een dag die m'n leven,
ingrijpend zou veranderen.

Ik werd getrokken naar die vrouw, naar die plek.

Voor een workshop, wat haalde ik toch op m'n nek.

De vrouw vertelde over Egypte, mooie verhalen, elke keer.

Er werd veel gelachen, ik weet niet alles meer.

Op het eind een ritueel, een inwijding voor elk.

Met mooie symbolen, nee vraag me niet welke.

Ja, dat was het punt dat alles begon.

Dat ik ging beseffen dat ik weer leven kon.

Het zat jaren verscholen, heel diep al die tijd.

Maar door dat moment werd ik weer bevrijd.

Ik werd opnieuw geboren, zo voelde het aan,

en wilde niets anders dan op eigen benen staan.

Ik werd me bewust van wat ik wilde, en wat niet.

Ook al deed ik mensen daarmee verdriet.

Maar het was míjn weg die ik moest gaan.

Ik kon niet langer stil blijven staan.

Het werd een lange reis, met vrijheid en pijn.

Maar voor het eerst kon ik gewoon Zijn.

Ik kon weer voelen, intense vreugde en verdriet.

Om wat ik opnieuw voelde, of om wat ik achterliet.

Ik leef nu m'n leven in al z'n facetten.

En laat me door niks of niemand meer beletten.

Ja, ik LEEF nu m’n leven, ik huil en ik lach,

en denk vaak terug aan die ene dag.

Dat moment, dat gaf me weer zicht.

Ik bewandel m'n pad, het pad van het LICHT.

 

 

In liefde,

Jeanne